Vooropgesteld: ik ben wars van paniekzaaien, kettingberichten en tendentieuze berichtgeving. Nou vooruit, voor deze keer dan. Als studiebegeleider valt me namelijk wel iets op in de manier waarop we omgaan met de coronaperikelen in relatie tot onze jeugd. Het sluiten van de scholen is niet nodig, aldus de experts... Als studiebegeleider ontvang ik dagelijks (ja, op veilige afstand, individueel en hygiënisch verantwoord) scholieren en studenten van zo'n beetje alle regionale onderwijsinstellingen. Natuurlijk worstel ook ik met het vraagstuk in het kader van mijn dienstverlening en hoe ik mijn scholieren en studenten het best kan blijven helpen. Maar ook hén, onze schoolgaande toekomst, houdt het bezig, ook al weten zij -net als wij- ook vooral niet goed wat ze ermee moeten. Hoe jonger de scholier, hoe aanlokkelijker een paar weekjes schoolvrij natuurlijk klinkt, ook al maken ze zich wel degelijk zorgen om opa en oma.... Maar los van hun eigenbelang, zijn ze zeker niet gek, stellen ze wel degelijk een aantal relevante vragen en snappen ze ook wel dat ze op school een potentiële broedhaard kunnen zijn voor het virus dat de wereld in zijn greep heeft... Ik ben geen medisch expert, vertrouw op hen die dat wel zijn en het volgende is slechts gebaseerd op de indrukken die ik de afgelopen periode kreeg op basis van opmerkingen van en geuite zorg door de scholieren en studenten die ik mag begeleiden. Dit dus zonder het empirisch onderzocht te hebben. Dat gezegd hebbende, dan nu toch maar dat gevoel... Ondanks de vaak stoere puberhouding, zijn onze kids angstig, verward, verdrietig en ook wel boos over de mixed signals die wij hen in onze aanpak geven. Op een moment waarop ze ons het meest willen en moeten vertrouwen, zien en merken ze dat wij het ook niet goed weten en zelf niet veel verder komen dan het hamsteren van wc papier, omdat het ons vanuit angst ook dunnetjes door de broek loopt... Een aantal scholen in de regio staat aan de vooravond van de toetsweek; een voor veel scholieren toch al intensieve, spannende periode. In ons getwijfel rondom het al dan niet sluiten van scholen, stellen we hen in mijn optiek voor een haast onmogelijke opgave. Ik merk dat het hinken op twee gedachten hun motivatie, inzet en concentratie niet ten goede komt. 'Want waarom zou ik maximaal gaan leren, als de school maandag misschien toch dicht is? En die leraar is toch al een week ziek, dus ja...' Los van het realiteitsgehalte, vanuit hun oogpunt zeker een begrijpelijke gedachte. Ik houd in ieder geval mijn hart vast voor hun punten de komende week ... maar zal er voor hen zijn to pick up the pieces... De opmerking 'Waarom moet mijn broer die op het hbo zit wel thuisblijven en moet ik als mbo'er wél naar school? Ben ik soms minder waard dan hem?' deed zelfs pijn. En helaas kreeg ik deze, weliswaar steeds wat op een andere manier, vaker te horen. Om vanuit een economisch belang tot dit soort besluiten te komen, is ook niet echt uit te leggen. Los van de vraag of deze aanname wel klopt, is de gedachte alleen al verschrikkelijk. Om over de onmogelijke taken voor ons leerkrachtenkorps om kwalitatief volwaardig onderwijs te blijven bieden aan het drietal voor hun neus en het verleggen van de verantwoordelijkheid onze snotneuzen naar huis te sturen nog maar te zwijgen. Ergens geven we onze jongste kinderen dus een signaal dat we economie laten prevaleren boven gezondheid, inclusief een flink stuk psychologie. Misschien zijn daar wel goede redenen voor. Maar laten we op korte termijn in ieder geval een duidelijk signaal geven, een einde maken aan de onzekerheid en dus de scholen sluiten. En als dat landelijk een stap te ver is, laten we dan in ieder geval in het geplaagde Brabant een statement maken. Laten we een oplossing creëren voor de kinderen van mensen die werkzaam zijn in de zorg of andere onmisbare dienstverlening. Als dat nodig is, vang ik er graag wel een of twee mee op! U toch ook? En laten we van daaruit bouwen aan een verantwoorde herstart van onze scholen, te beginnen bij onze eindexamenkandidaten. Want ook die hebben twijfel ... en misschien wel meer dan normaal... succes toppers!
Walter Wildhagen studiebegeleider
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |
WalterSinds begin 2014 geef ik met heel veel plezier studiebegeleiding. In dit blog deel ik mijn bevindingen en hersenspinsels. Archief
September 2024
Categorieën |